มะละกาและจอร์จทาวน์ได้พัฒนามานานกว่า 500 ปี ด้านการค้าขายและการแลกเปลี่ยนทางวัฒนธรรมระหว่างตะวันออกกับตะวันตกบนช่องแคบมะละกา อิทธิพลของเอเชียและยุโรปได้ผสมผสานทางวัฒนธรรม ตึกที่ทำการขอรัฐบาล โบสถ์ จตุรัส และป้อมปราการต่าง ๆ ทำให้เห็นภาพมะละกาในยุคต้นของประวัติศาสตร์ ซึ่งมีต้นกำเนิดมาจากรัฐสุลต่านมาเลย์ ในคริสต์ศตวรรษที่ 15 (พุทธศตวรรษที่ 20) และยุคโปรตุเกสและดัทช์ ซึ่งเริ่มในต้นคริสต์ศตวรรษที่ 16 (พุทธศตวรรษที่ 21) แสดงให้เห็นอาคารที่อยู่อาศัยและอาคารพาณิชย์ จอร์จทาวน์แสดงให้เห็นยุคอังกฤษจากปลายคริสต์ศตวรรษที่ 18 (พุทธศตวรรษที่ 23) เมืองทั้งสองแห่งมีภูมิทัศน์ทางสถาปัตยกรรม และวัฒนธรรมที่เป็นเอกลักษณ์ ไม่มีสถานที่ใดเทียบเท่าได้ในตะวันออกและเอเชียตะวันออกเฉียงใต้
เกณฑ์ในการเลือกเป็นมรดกโลกทางวัฒนธรรม
ได้รับเลือกเป็นมรดกโลกในการประชุมครั้งที่ 32 ณ เมืองควิเบก รัฐควิเบก ประเทศแคนาดา ใน ปี พ.ศ. 2551 หรือ ปี ค.ศ. 2008
(ii) - เป็นสิ่งที่มีอิทธิพลยิ่ง ผลักดันให้เกิดการพัฒนาสืบต่อมาในด้านการออกแบบทางสถาปัตยกรรม อนุสรณ์สถาน ประติมากรรม สวน และภูมิทัศน์ ตลอดจนการพัฒนาศิลปกรรมที่เกี่ยวข้อง หรือการพัฒนาการตั้งถิ่นฐานของมนุษย์ ซึ่งได้เกิดขึ้นในช่วงเวลาใดเวลาหนึ่ง หรือบนพื้นที่ใดๆ ของโลกซึ่งทรงไว้ซึ่งวัฒนธรรม
(iii) - เป็นสิ่งที่ยืนยันถึงหลักฐานของวัฒนธรรมหรืออารยธรรมที่ปรากฏให้เห็นอยู่ในปัจจุบันหรือว่าที่สาบสูญไปแล้ว
(iv) - เป็นตัวอย่างอันโดดเด่นของประเภทของสิ่งก่อสร้างอันเป็นตัวแทนของการพัฒนาทางด้านวัฒนธรรม สังคม ศิลปกรรม วิทยาศาสตร์ เทคโนโลยี อุตสาหกรรม ในประวัติศาสตร์ของมนุษยชาติ
จาก
en.wikiepdia.org
th.wikipedia.org
www.thaiwhic.go.th