อุทยานแห่งชาติเกาะโคคอส 550 กิโลเมตร นอกชายฝั่งแปซิฟิกและคอสตาริกา เป็นเกาะเดียวในแปซิฟิกตะวันออกเขตร้อนที่มีป่าฝนเขตร้อน (tropical rainforest) ตำแหน่งของเกาะที่จุดบรรจบแรกกับกระแสน้ำที่ไหลย้อนมาของเส้นศูนย์สูตรทางเหนือ และการปฏิสัมพันธ์อันหลากหลายระหว่างเกาะกับระบบนิเวศทางทะเลที่แวดล้อมอยู่ ทำให้พื้นที่นี้เป็นห้องทดลองในอุดมคติสำหรับศึกษากระบวนการทางชีวภาพ โลกใต้น้ำของอุทยานแห่งชาติได้กลายเป็นแหล่งที่มีชื่อเสียงเพราะมีสิ่งดึงดูดนักดำน้ำ ซึ่งจัดให้แหล่งนี้เป็นหนึ่งในตำแหน่งที่ดีที่สุดที่จะชมสัตว์ขนาดใหญ่ที่อาศัยในทะเลเปิดเช่นฉลาม กระเบน ทูน่า และโลมา
อุทยานแห่งชาติเกาะโคคอส ได้รับเลือกเป็นมรดกโลกทางวัฒนธรรมใน ปี ค.ศ. 1997 หรือ พ.ศ. 2540 ณ เมืองเนเปิลส์ แคว้นกัมปาเนีย ประเทศอิตาลี โดยใช้เกณฑ์ดังนี้
(IX) - เป็นแหล่งที่เกิดจากปรากฏการณ์ทางธรรมชาติที่มีเอกลักษณ์หายากหรือสวยงามเป็นพิเศษ เช่น แม่น้ำ น้ำตก ภูเขา
(X) - เป็นถิ่นที่อยู่อาศัยของชนิดสัตว์และพันธุ์พืชที่หายากหรือที่ตกอยู่ในสภาวะอันตราย แต่ยังคงสามารถดำรงชีวิตอยู่ได้ ซึ่งรวมถึงระบบนิเวศอันเป็นแหล่งรวมความอุดมสมบูรณ์ของพืชและสัตว์ที่ทั่วโลกให้ความสนใจด้วย
อ้างอิง
en.wikipedia.org
th.wikiepdia.org
www.thaiwhic.go.th